De stad met 4 seizoenen in 1 dag: Melbourne

Inmiddels zijn we alweer dik een week verder en heb ik alweer zoveel gaafs meegemaakt en zoveel mooie dingen gezien. Aan deze andere kant van de wereld heb ik het zo ontzettend naar mijn zin, dat ik er tegen op zie om weer naar huis te gaan waar het gewone leven weer begint. Toch voelde ik me de afgelopen dagen ook wel heeeeel erg verwijderd van het verre Holland waar mijn vriendinnetje Yvonne inmiddels bevallen is van een prachtdochter ‘Imke’. Dan besef ik dat ik toch wel veel aan jullie denk en dat als ik straks terug kom, het kleine poppetje met mijn eigen ogen kan zien in plaats van op foto’s. Nou, laat ik jullie maar vertellen over hoe het mij vergaan is sinds ik weer in Australië ben aanbeland, voor de krokodillentranen over mijn wangen gaan rollen ;)

Op 22 januari kwam ik ’s avonds om 22.40 uur aan in Melbourne waar ik 20 dollar moest betalen voor een shuttlebus naar de stad (grrrr.. afzetters!). De shuttle zette me af op een treinstation waarvandaan ik maar naar mijn hostel moest lopen. Daar ging ik met mijn backpack door de stad, echt een pokke eind! Uiteindelijk kwam ik om 00:50 uur bij mijn hostel ‘The Nunnery’ aan, gelegen in de wijk Fitzroy en net buiten het centrum van Melbourne. Eenmaal in mijn kamer aangekomen ging ik snel slapen want ik had de volgende dag alweer met Maaike afgesproken, die een dagje eerder was aangekomen. ’s Ochtends zagen we elkaar op ‘Federation Square’ en besloten we de ‘visitors bus’ te pakken om Melbourne te verkennen. Dit is een gratis bus die naar 13 sights van de stad rijdt waar je dan uit kunt stappen. We hebben die middag lekker in de stad rondgestruind en daarbij de mooiste gebouwen gezien. Moderne gebouwen staan naast hele oude karakteristieke gebouwen wat een beetje een onsamenhangend beeld geeft. In Melbourne is ‘street art’ wel een groot ding en vind je allerlei straatjes met graffiti op de muren, heel kunstig. We zijn tevens naar een Opal shop geweest waar we uitleg kregen over het vinden, uithakken en bewerken van opalen in Australië. Hele mooie stenen, maar ontzettend duur dus voor een arme backpacker als ik een ‘NO GO’.

Aan het eind van de dag besloten we af te reizen naar St. Kilda, een wijk buiten het centrum van Melbourne. Op de pier komen hier elke avond na zonsondergang de pinguïns aan land om hun slaapplekje tussen de rotsen uit te zoeken. Een grappig gezicht, maar helaas was het aantal pinguïns een beetje karig. Gelukkig was de zonsondergang wel ruimschoots aanwezig ;)

De volgende dag was het zover, het was de dag dat ik een kijkje ging nemen op de AUSTRALIAN OPEN!!! Hoe vet is dat?!! Maaike en ik hadden ‘Ground passes’ gekocht voor 29 dollar. Dit zijn toegangskaarten voor het algehele terrein waarbij je overal in mag, behalve in het grote stadion. In mijn hostel kreeg ik het programma voor die dag en wat bleek??? Ik had precies een dag uitgekozen waarop allerlei Nederlandse tennissers moesten spelen! Eerst zagen we een wedstrijd van ‘The Legends’, dit zijn een soort tennis vedettes. Mansour Bahrami, Wayne Ferreira speelden tegen Wayne Arthurs en Darren Cahill. Vooral Bahrami was lachwekkend, hij haalde allerlei grappen uit en hij kon alles met zijn racket! Na dit vermakelijke partijtje zaten Maaike en ik, met een temperatuurtje van 38 graden, om 11.00 uur in de Margaret Arena al helemaal klaar voor de halve finale mannen dubbel waarin de Nederlanders Igor Sijsling en Robin Haase ons kikkerlandje vertegenwoordigden. Het halen van de halve finale was voor deze mannen al een hele prestatie, aangezien ze hiervoor nooit samenspeelden en daarom zou het des te gaver zijn als ze deze pot tegen twee Spanjaarden ook konden winnen. De eerste paar games werden heel makkelijk gewonnen door onze Dutch guys en dat was hoopgevend. Ze wonnen de set uiteindelijk met 7-5 en de daaropvolgende set met 6-4, super knap. Ik moest ze natuurlijk wel nog even feliciteren en kreeg van Igor een vette knipoog (fietfiewwwwww!).

Na deze match zat mijn adrenalineniveau uiteraard weer behoorlijk hoog en gingen we naar de Nederlandse rolstoeltennisters kijken. Zo hebben we Aniek van Koot tegen Marjolein Buis gezien, wat een erg spannende wedstrijd was. Ook heb ik de halve finale vrouwen dubbel gezien voor rolstoeltennisters waarin Jiske Griffioen (WOERDEN!!) en Aniek van Koot het samen opnamen tegen één of andere Afrikaanse en een Australische. Gelukkig wonnen ze die pot maar even mooi!
In de Margaret Arena mocht ik ‘Legend’ Martina Hingis in actie zien. Wat is die nog steeds ontzettend goed zeg! Uiteraard hebben we ook alle stands bezocht die er te vinden waren waar je GRATIS spullen kreeg (je bent niet voor niets Nederlands toch?). Helaas viel het einde van de dag toch een klein beetje tegen. Roger Federer zou komen trainen, maar toen we allemaal op hem stonden te wachten… kwam hij niet opdagen! Die verkering heb ik dus maar gelijk ff uitgemaakt… wat moet je met zo’n vent?

Al met al was het een waanzinnige dag waarin ik mijn sport hart weer heerlijk kon ophalen. Wat is het geweldig om rond te lopen op dit wereldberoemde event die ik voorheen alleen maar kende van tv! Voor iedereen die naar Australië gaat in deze periode: ga een dagje kijken op de Australian Open!

Toen ik ’s avonds terugkwam in mijn hostel leerde ik Erwin uit Utrecht kennen. Samen met hem ben ik de volgende ochtend naar het grote Cricket stadium (Melbourne Cricket Ground/ MCG) geweest in Melbourne en daarna naar het Sports Museum (had natuurlijk nog niet genoeg sport gezien). Hoewel het gister nog bloedheet was en we met 38 graden bijna van onze stoeltjes gleden, was het vandaag opeens maar 20 graden! Zo zie je maar weer, het weer in Melbourne kan van het ene op het andere moment ineens helemaal anders zijn => vandaar dat men ook zegt dat de stad 4 seizoenen in één dag heeft.

Maar even terug naar het cricket stadium. Het MCG stadion wordt tevens gebruikt voor Australian Footbal (Footy) en het heeft plaats voor meer dan 110.000 toeschouwers! Moet je nagaan.. voor zo’n stom spelletje cricket is dit stadion gewoon uitverkocht!! We kregen een tour door dit inmense stadion en mochten zelfs een kijkje nemen in de kleedruimtes, verzorgingsruimtes, familiekamers etc. etc. Daar zijn de kleedkamers van Ajax niets bij! Volgens mij had ik gewoon op jonge leeftijd cricket moeten gaan spelen en naar Australië moeten verhuizen, dan was ik nu vast een STER! (met heel veel centjes) :P

Het Sports Museum was heel erg groot en interessant. Hier kan je wel uren in rondstruinen want ze hebben echt ALLES over Australische sporten en sporters. Uiteindelijk hebben we ons hiervan losgemaakt en ben ik naar de Queens Victoria Market gegaan. Een super grote markt waar ze van alles verkopen, erg leuk om doorheen te lopen en uiteraard wat souvenirtjes op de kop te tikken. Daarna ging ik terug naar mijn hostel want Eva zou daarnaar toe komen. Wat was het leuk om elkaar weer te zien! Uiteraard hadden we heel wat bij te praten en zijn we naar de ‘Italian Strip’ (Little Italy) gelopen om uit eten te gaan. Na een heerlijk diner hebben we op Federation Square tennis gekeken tot Brenda arriveerde. Dat was natuurlijk weer een feestje! Na wat gedronken te hebben in een kroeg met live music (heerlijk!) hielden we het voor gezien.
De volgende dag was het namelijk Australia Day en daar moesten we fit voor zijn. We hadden gehoord dat James Morrison zou komen optreden en waren vastbesloten om dit concert ook bij te wonen. Maaike was de avond ervoor afgereisd naar Cairns dus gingen wij met zijn drietjes op pad naar het park ‘Kings Domain’. Wat een drukte! Overal waren mensen, de mooiste auto’s werden geshowd, overal muziek etc. etc. We vroegen aan iedereen of ze wisten waar James Morrison kwam, maar we werden van het kastje naar de muur gestuurd. Uiteindelijk kwamen we op de juiste locatie, een hele kleine tent midden in het park. Vol verwachting zaten we op onze stoeltjes tot de band op het podium ging staan. Wat bleek? Ook in Australië hebben ze een James Morrison, een oude, dikke, kalende man die wel aardig op zijn trompet kan spelen. Wat hebben we gelachen om deze mix up! Echt weer een bijzonder momentje. Die dag zijn we nog even naar een big band wezen kijken, er was een vliegshow, we hebben alle drie een slang om onze nek gehad en uiteraard hebben we de finale van het tennis nog even gekeken. Australia Day, een mooie dag om meegemaakt te hebben maar toch vind ik onze ouderwetse Koninginnedag spectaculairders! (HOME SWEET HOME!)

’s Avonds laat was het tijd voor mij om afscheid te nemen van deze twee prachtmeiden want ik zou de volgende ochtend met een tour ‘The Great Ocean Road’ gaan doen. Tijdens mijn reis ben ik ze geregeld tegengekomen en wat hebben we een lol gehad! Als het goed is kom ik ze in Australië helaas niet meer tegen dus Eva en Brenda: bedankt voor de geweldige tijd, ik ga jullie zeker weer zien in Nederland! Het was echt fantastisch!

Liefs, Femke