Adelaide en Kangaroo Island

Mijn tourguide op de Great Ocean Road had me al gewaarschuwd: Adelaide….. BORING! Een stad die tegenwoordig vaak overgeslagen wordt door backpackers omdat er niet genoeg te doen is. Ik ben het daar niet helemaal mee eens aangezien ik mij, in de drie dagen dat ik er was, prima vermaakt heb en zelfs nog meer dingen had kunnen doen.

Op mijn eerste ochtend was ik op weg naar het South Australia Museum toen ik opeens iets opmerkelijks zag. Telkens als er op een kruispunt groen licht was voor de voetgangers, ging een aantal dansers de straat op om kunstjes uit te voeren die dan werden gefilmd door een professionele cameracrew, heel grappig om te zien. Ook grappig om te zien hoe de mensen die gewoon oversteken reageren als dit gebeurd.

Uiteindelijk kon ik me losmaken van deze show en stond ik om 11.00 uur klaar voor een guided tour door het South Australia Museum. Grootste reden dat ik erheen ging was omdat ik graag meer wilde leren over de Aboriginals. Het jammere was het meer een museum was dat gewoon alle wapens en gebruiksartikelen e.d. liet zien van de Aboriginals in plaats van dat we echt de verhalen hoorden. Voor de rest was het echt een wereldmuseum dat een kijkje gaf in alle diersoorten, gesteenten, aardlagen over de hele wereld. Leuk om te zien maar als ik in Australië ben, zou ik toch graag meer over Australië willen leren en hoeven die andere dingen niet echt voor mij.

’s Middags heb ik een wandeling gemaakt langs alle mooie gebouwen in Adelaide, zoals het Parliament House, erg indrukwekkend om te zien. Na een rustig avondje voor de tv was het de volgende dag tijd voor Kangaroo Island! Dit is het op 2 na grootste eiland van Australië en is bijvoorbeeld 7x zo groot als Singapore. Er leven zo’n 4.400 mensen op het eiland, zo ook onze tourguide. Voor deze trip werd ik om 06.15 uur verwacht op het busstation, waarna een busrit volgde van bijna 2 uur. Daarna was de ferry aan de beurt waar we ook nog eens een uur op moesten varen waardoor we uiteindelijk pas om 10.00 uur op het eiland aankwamen, de trip kon beginnen!

Eerste stop was Seal Bay, de plek waar de Australische zeeleeuwen leven, de op één na grootste kolonie van Australië. We werden door een park officer meegenomen naar het strand over een pad tussen de duinen. We zagen de zeeleeuwen al snel aan gezien ze ook gewoon tussen het groen op de duinen lopen. Eenmaal aangekomen op het strand mochten we vrij dichtbij komen om foto’s te maken en zodoende ging paparazzi Femke weer aan de slag.
Hierna was het alweer lunchtijd en zo reden we naar Vivonne Bay Bistro waar we een heerlijke lunch kregen voorgeschoteld van salades en uiteraard: barbecue vlees. Buiten het restaurant hadden we al een koala in de boom zien hangen, maar toen we aankwamen bij de Hanson Bay Koala Walk zagen we er nog veel meer. En weer had ik geluk want we zagen een koala die niet aan het slapen was, maar lekker zat te knabbelen op de eucalyptusbladeren.

Next stop was Flinders Chase National Park, een van Australië’s grootste en eerste conservatieparken. Wat hier heel goed te zien is, is wat een brand met zo’n park kan doen. Volgens mij had ik het er al in mijn vorige verslag over dat bosbranden zo’n groot probleem zijn in Australië. Dat is ook op Kangaroo Island het geval. Ze hebben daar zo’n 2 jaar geleden een behoorlijke brand gehad en daar zie je nu nog de tekenen van. Ook al zie je dat de natuur zijn weg wel weer vind en vanzelf weer aangroeit, toch blijf je de schade nog aardig goed zien.

Uiteraard zagen we onderweg, vooral ’s ochtends en in de namiddag in elke uithoek van het eiland het dier waar het eiland zo bekend om is: de kangaroe. Wat zijn het toch leuke beesten. Ik ben er inmiddels zo gewend aan dat ze buiten lopen, dat ik nauwelijks nog op kijk als de chauffeur zegt: Kangaroe on your right! Stom he? En als er dan weer één langs de kant van de weg ligt zegt hij: ‘ahhh, how sweet… he’s sleeping next to the road…’.

In het Flinders Chase National Park kregen we ook de Remarkable Rocks te zien, dit is een cluster van granieten rotsen die gevormd zijn door het weer en de oceaan. Het zijn een stel megagrote rotsen die je al van verre kunt zien en uiteraard zijn deze rotsen ook weer erg fotogeniek. Op de terugweg van mijn wandeling naar deze rotsen liep er voor me op het pad een hele grote leguaan, IEWLL! Ik schrok me dood, maar volgde hem een tijdje en dan zie je dat zo’n beestje toch wel bang is voor zo’n groot mens en er snel vandoor gaat :P

De volgende wandeling op het programma was naar Admirals Arch. Dit is een door de natuur gevormde ark van rotsen, veroorzaakt door erosie door de oceaan. Dit gebied is het terrein van de New Zealand Fur Seals (vacht zeehonden). Zo schattig om ze daar te zien spelen of luieren, maar ze stinken enorm!

Na een stop in het visitors centre was het alweer tijd om met de veerboot naar het vasteland te gaan waar ik uiteindelijk pas om 22.30 uur weer in mijn hostel aankwam. Het was weer een geweldige dag geweest!

De dag hierop was het alweer mijn laatste dag in Adelaide en ik besloot het lekker rustig aan te doen. Zo heb ik een klein beetje uitgeslapen en ben ik daarna op pad gegaan naar The Botanical Gardens. Na hier even rondgelopen te hebben ben ik lekker in het gras in het zonnetje gaan liggen waar ik dankbaar gebruik maakte van mijn e-reader. Heerlijk hoor om even lekker te doen waar je zelf zin in hebt (nou ja… ‘even’… dat doe ik eigenlijk al de hele vakantie..) en lekker te luieren! Na een tijdje werd ik alweer een beetje onrustig en ging ik op weg naar één van de andere highlights van Adelaide: Central Market. Dit viel me eigenlijk een beetje tegen want de markt was helemaal niet zo groot. Ik was hier dan ook snel uitgekeken en ik heb mezelf getrakteerd op één van de heerlijkste dingen die zelfs nog een beetje gezond is ook: Frozen Yoghurt. Echt een werelduitvinding! Het is dus bevroren yoghurt waar je zelf nog een topping op kunt kiezen. Met mijn aardbeientopping vond ik het toch een hele verantwoordde snack.

’s Avonds kwam mijn maatje van de oostkust ‘Jorrit’ aan in Adelaide na zijn trip door de outback. Door zijn mooie verhalen hierover was ik uiteraard ontzettend jaloers op hem, maar ja.. er moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden in het leven en ik had gekozen voor de westkust. We zijn ’s avonds wel nog met zijn groep uit eten geweest waar twee meiden in zaten die de volgende dag ook naar Perth zouden reizen. We hebben daarom nummers uitgewisseld om ze in Perth weer te kunnen treffen. Maar over mijn trip met Jorrit naar Perth en Busselton vertel ik volgende keer wel weer..
Liefs, Femke